۱. در محیطهایی که احتمال انفجار در اثر جرقه وجود دارد، باید به خطر تولید جرقه در لوله های فلزی شاتکریت (روش خشک) توجه نمود. در این موارد هدایت الکتریسته ساکن ایجاد شده به زمین به کمک زنجير اتصال ضروری است.
۲. به دلیل سرعت بالای سنگدانه های پس زده شده از سطح کار که می تواند به حدود ۱۰۰km/h نیز برسد، باید مراقب چشم و سایر اجزاء بدن خویش در هنگام کار با شاتکریت بود.
۳. سیمان پخش شده در محیط می تواند به جراحات پوستی بیانجامد. از این رو پوشیدن لباسهای یکپارچه بسیار مفید می باشد.
۴. محیط قلیایی شدید ایجاد شده در کارگاههای شاتکریت می تواند به ضایعات ریوی شدیدی بیانجامد. از این رو استفاده از ماسکهای مناسب ضروری به نظر می رسد.
۵. استفاده از عینک (خصوصا عینکهای دارای آب پاش و برف پاک کن) برای اپراتور شاتکریت ضروری است.
۶. شیرابه های جاری شده در محل کارگاه شاتکریت را نباید مستقیما وارد محیط زیست نمود. ترکیب این شیرابه ها با آب آهک و زاج سفید قبل از انتقال آنها به محیط زیست ضروری است.